Bireyselleştirilmiş Öğretim (Keller)

Carroll’un okulda öğrenme kuramından etkilenmiştir. ABD’li psikolog Fred Keller tarafından 1963 yılında psikoloji dersleri için geliştirilmiş bir öğretim tekniğidir.

Bu teknik sınıfta farklı nedenlerle ortaya çıkan bireysel eksiklikleri gidermek ve öğrencilere bireysel sorumluluk kazandırmak amacıyla kullanılır. Bireyselleştirilmiş öğretimin temelini bireysel farklar ve bu farklardan kaynaklanan eksiklerin giderilmesi oluşturur. Keller planında, bireyler sahip oldukları özelliklere göre gruplara ayrılabilir ve homojen (türdeş) özelliklere sahip öğrencilerden oluşan sınıflar ya da gruplar o oluşturulabilir.

  • Öğrenciler arasındaki öğrenme ve bireysel farklılıkların giderilmesi ve her öğrencinin kendi hızına göre öğretim yapılmasını esas alır.
  • Keller planı özellikle öğrenme güçlüğü çeken öğrencilerle ilgilenmede çok etkilidir.
Temel amaç; bireysel farklar ve bu farklardan kaynaklanan eksikliklerin giderilmesidir.

  • Öğrencilerin sahip olduğu özelliklere göre homojen (benzer özelliklere sahip öğrencilerden oluşan) sınıflar (gruplar) oluşturulur.
  • Kalabalık sınıflarda uygulanması zordur (sınırlılığı). 
  • Öğrenciler kendi kendilerine çalışırlar. 
  • Öğrencinin rakibi kendisidir. 
  • Değerlendirme bireyseldir. 
  • Her öğrenci kendi hızına göre ilerler (zaman açısından tam öğrenmeden daha ekonomiktir).
  • Alt düzey hedef davranışlarının kazandırılmasında etkilidir. 
  • Geçme notu yüksek tutulmalıdır (%90 oranında başarı). 
  • Temel derse ait konular ünitelere bölünür. Öğrenciler üniteleri sırayla başarmak zorundadır. 
  • Öğrencinin bir üniteden diğerine geçişi 10 sorudan 9’unu doğru bir şekilde cevaplandırması gerekmektedir (%90 başarı ister. Tam öğrenme ile benzerliğidir).
  • Bu kriteri sağlayamayan öğrenci üniteyi tekrarlamak zorunda kalmaktadır.
  • Bu zorlukları aşması için de öğrencilerden oluşan yardımcılardan destek almaktadır.
  • Ünitelerin sonunda öğrencilere bir de son test verilmektedir. Bu testte de aynı standart aranmaktadır. 
  • Öğretmenin rolü; öğrenci merkezli öğrenme etkinliklerini yönetmek ve düzenlemektir. 
  • Öğretmen sınıfın tümüne değil 3-4 kişiden oluşan gruplara açıklama yapar. 
  • Keller planında yapılan çalışmalar şunlardır: Dönüşümlü günlük çalışmalar, planlı grup çalışmaları, düzey geliştirme çalışmaları, beceri geliştirme çalışmaları

Sınırlılıkları 

  • Aynı özelliklere sahip öğrenci grubu oluşturmak güçtür. 
  • Öğrenciler zor ve karmaşık konuları tek başlarına öğrenemeyebilir. 
  • Sınav zamanlarını bazı uygulamaları öğrenci inisiyatifine bırakmak gecikmelere neden olur. 
  • Bireysel çalışmaya yatkın olmayan öğrenciler için uygun değildir. 
  • Öğretmenden ders dinlemeye eğilimli ve sunuş yoluna yatkın öğrenciler gerekli verimi alamazlar.

Avantajları

  • Öğrenciler aktif bir şekilde öğrenmeye katılırlar. 
  • Bireysel sorumluluğu geliştirir. 
  • Bireysel farklılıklar dikkate alınır. 
  • Aynı özelliklere sahip öğrencilerin bir araya getirilmesi öğretimde etki sağlar. 
  • Yaparak- yaşayarak anlayarak ve araştırma yaparak öğrenmeyi sağlar.

Öğretim Yöntem ve Teknikleri dersinin alt başlığı olan Bireyselleştirilmiş Öğretim (Keller) burada bitmiştir. Diğer konulara Öğretim Yöntem ve Teknikleri başlığı altından ulaşabilirsiniz.


Kaynaklar:
1- http://oguzcetin.gen.tr/
2-http://www.sureklikpss.com/wp-content/uploads/%C3%B6yt2.pdf

3- https://leventeraslan.files.wordpress.com/2016/03/teknik-c3b6yt.pdf
4- http://www.balikesirkpss.com/docu/2017/oyt.pdf

Post a Comment

Daha yeni Daha eski