İşbirlikçi Öğrenme KPSS Öğretim Yöntem ve Teknikleri dersinin alt başlığı olarak karşımıza çıkar. İşbirlikçi öğrenme felsefesinin temeli çocukların gruplar oluşturarak bir problemi çözme, görevi yerine getirmek için işbirliği içinde çalışmalarıdır.
İş birliğine dayalı öğrenme; öğrencilerin kişisel olarak kendi öğrenmelerini ve birbirlerinin öğrenmelerini arttırmaya yönelik, ortak bir hedef doğrultusunda birlikte çalışması için küçük grupların eğitici amaçla kullanılmasıdır.
Açıkgöz’e (1992:3) göre işbirlikli öğrenme, öğrencilerin küçük gruplar halinde çalışarak ve birbirlerinin öğrenmesine yardım ederek öğrenmeyi gerçekleştirme sürecidir.
Johnson’a (1993) göre, işbirlikli öğrenme yöntemi, öğrenmeyi en üst seviyede gerçekleştirmek amacı ile değişik yetenekleri olan öğrencilerin küçük gruplar halinde çalışarak ortak bir hedefe ulaşmalarını ifade eder.
Slavin’e (1995:2) göre işbirlikli öğrenme, öğrencilerin akademik içerikle ilgili birbiriyle yardımlaşabildiği küçük gruplardan oluşan çeşitli öğretim metotları demektir.
Goodwin (1999:29) işbirlikli öğrenmeyi küçük, heterojen öğrenci gruplarının ortak bir hedefi başarmak için birlikte çalıştıkları ve katılanların işbirliği içerisinde oldukları bir öğretme metodu olarak tanımlar.
Jolliffe’e (2007:3) göre ise işbirlikli öğrenme, öğrencilerin birbirlerinin öğrenmelerini geliştirmek için küçük gruplarda çalışmalarını gerektirir.
Demirel’in (2010:233) aktardığına göre Christison (1990), öğrencilerin küçük gruplar oluşturarak bir problemi çözmek ya da bir görevi yerine getirmek üzere ortak bir amaç için birlikte çalışarak öğrendikleri öğrenme yaklaşımı olarak tanımlamıştır.
Not: Kurt Lewin, Dewey, Deutsch, Slavin, Kagan, Vygotsky, Piaget, Skinner, Bandura ve Sharan gibi araştırmacılar bu modele önemli katkılarda bulunmuşlardır.
kaynaklar:
1- http://www.cumhuriyet.edu.tr/userfiles/file/EgitimBilimleriEnstitusu/EGITIM%20BILIMLERI%20ENSTITUSU%20HAZIR%20FORMLAR/EGITIM%20BILIMLERI%20ENSTITUSU%20HAZIR%20FORMLAR/MEZUNLARIMIZ/10007199.pdf
2- http://dergipark.gov.tr/download/article-file/77097
3- http://www.oguzhanhoca.com/
İş birliğine dayalı öğrenme; öğrencilerin kişisel olarak kendi öğrenmelerini ve birbirlerinin öğrenmelerini arttırmaya yönelik, ortak bir hedef doğrultusunda birlikte çalışması için küçük grupların eğitici amaçla kullanılmasıdır.
Açıkgöz’e (1992:3) göre işbirlikli öğrenme, öğrencilerin küçük gruplar halinde çalışarak ve birbirlerinin öğrenmesine yardım ederek öğrenmeyi gerçekleştirme sürecidir.
Johnson’a (1993) göre, işbirlikli öğrenme yöntemi, öğrenmeyi en üst seviyede gerçekleştirmek amacı ile değişik yetenekleri olan öğrencilerin küçük gruplar halinde çalışarak ortak bir hedefe ulaşmalarını ifade eder.
Slavin’e (1995:2) göre işbirlikli öğrenme, öğrencilerin akademik içerikle ilgili birbiriyle yardımlaşabildiği küçük gruplardan oluşan çeşitli öğretim metotları demektir.
Goodwin (1999:29) işbirlikli öğrenmeyi küçük, heterojen öğrenci gruplarının ortak bir hedefi başarmak için birlikte çalıştıkları ve katılanların işbirliği içerisinde oldukları bir öğretme metodu olarak tanımlar.
Jolliffe’e (2007:3) göre ise işbirlikli öğrenme, öğrencilerin birbirlerinin öğrenmelerini geliştirmek için küçük gruplarda çalışmalarını gerektirir.
Demirel’in (2010:233) aktardığına göre Christison (1990), öğrencilerin küçük gruplar oluşturarak bir problemi çözmek ya da bir görevi yerine getirmek üzere ortak bir amaç için birlikte çalışarak öğrendikleri öğrenme yaklaşımı olarak tanımlamıştır.
Not: Kurt Lewin, Dewey, Deutsch, Slavin, Kagan, Vygotsky, Piaget, Skinner, Bandura ve Sharan gibi araştırmacılar bu modele önemli katkılarda bulunmuşlardır.
İşbirliğine Dayalı Öğrenme Teknikleri
Öğrenci Timleri-Başarı Bölümleri (ÖTBB): Heterojen gruplar oluşturulur. Öğrenme ünitesi gruba sunulur. Çalışma tekniği belirlenir. Her öğrenci sınanır. Başarı sırası belirlenir. Toplam puana göre gruba/gruplara ödül verilir. (pekiştireç)
Ayrılıp – Birleşme Tekniği (Jig-Saw): Konular, üye sayısı kadar küçük parçalara ayrılır. Her gruptan uzmanlık alanına göre bir üye ayrılır ve yeni uzman gruplar oluşur. Oluşan yeni uzman grup üyeleri çalışmalar yapar. Öğrenciler daha sonra gruplarına dönerek öğrendiklerini eski grup üyelerine aktarır. Gruplara sınav verilir, sonuçlar bireysel olarak değerlendirilir.
Takım Oyun Turnuva (TOT): 4-5 kişilik gruplar oluşur Turnuvaya uygun konular seçilir Turnuva için hazırlık yapılır Turnuvaya her gruptan bir kişi katılır En yüksek puan alan takım turnuvanın birincisi olur.
Birlikte Öğrenme: Heterojen gruplar oluşturulur. Her grup üyesinin ilgi duyduğu (üstün olduğu) konu üzerinde çalışması sağlanır. Grup üyeleri topladıkları bilgi ve materyalleri diğer üyelerle paylaşır. Grup değerlendirilir ve herkes aynı notu alır.
Takım Destekli Bireyselleştirme (TDB): Bu teknik, matematik öğretiminde kullanılmak üzere geliştirilmiştir. Öğrencilerden dört ya da altışar kişilik heterojen gruplar oluşturulur. Her öğrenci önce kendi seçeceği başka bir öğrenciyle birlikte programlı öğretim materyalini kullanarak çalışır. Gerekli okuma ve çalışma yapraklarını tamamladıktan sonra ünitenin alt bölümleriyle ilgili küçük bir test ve daha sonra da ünitenin tamamıyla ilgili izleme testi alırlar. Birlikte çalışan bu iki öğrenci birbirlerinin cevap kâğıtlarını puanlarlar. Takım puanları, her üyenin her hafta aldığı testlerden elde ettiği test puanlarından toplanarak elde edilir.
Karşılıklı Sorgulama (Discussion Group): Çok değişik yaş düzeylerinde ve konu alanlarında kullanılır. Karşılıklı sorgulama özel materyal gerektirmez. Öğretmen konuyu sunduktan sonra öğrenciler ikili ya da üçlü gruplara ayrılır. Birbirlerine konuyla ilgili sorular sorar ve cevaplar verirler. Öğretmen öğrencilere ipucu oluşturmak üzere bazı soru kökü örnekleri verebilir. Burada amaç onları konu hakkında daha derin düşündürmeye yönlendirmektir.
kaynaklar:
1- http://www.cumhuriyet.edu.tr/userfiles/file/EgitimBilimleriEnstitusu/EGITIM%20BILIMLERI%20ENSTITUSU%20HAZIR%20FORMLAR/EGITIM%20BILIMLERI%20ENSTITUSU%20HAZIR%20FORMLAR/MEZUNLARIMIZ/10007199.pdf
2- http://dergipark.gov.tr/download/article-file/77097
3- http://www.oguzhanhoca.com/
Yorum Gönder