Toplumcu Gerçekçi Şiir

XX. yüzyılın başından itibaren dünyada yaşanan toplumsal olaylar, toplumcu gerçekçilik sanat hareketinin çıkış noktasıdır.Toplumcu şairlere göre daha önceki edebiyat anlayışları, ülke, birey sorunlarını dile getirmiş, bunlar karşısında üzülmüşler fakat bu sorunları giderme adına harekete geçememişlerdir. Oysa yoksulluk, cahillik bir kader olmaktan çıkarılmalıdır.Toplumsal yaşamı olduğu gibi yansıtmak, işçi sınıfı başta olmak üzere yoksul kesimlerin yaşadıkları sorunların kaynağına dikkat çekerek adalet ve eşitlik temelli bir dünya hayali kurmak toplumcu şairlerin ortak özelliğidir.

• Toplum problemleri, barışa duyulan özlem, savaş karşıtlığı, fakirlik gibi temaları işemişlerdir. 
• Şiirde biçim kaygıları yoktur. 
• Önemli olan nasıl söylendiği değil ne söylendiğidir.
• Daha önce işlenmemiş konular, yeni ifadeler, kavramlar şire girmiştir. 
• Daha rahat yazmaya imkân tanıdığı için serbest şiir kullanılmıştır. 
• Bu tarz şiirler tezli şiirlerdir, şiirde savunulan bir görüş vardır. 
• Toplumcu şiirde söylev üslubu görülür. 

Etkileri günümüzde de devam eden toplumcu gerçekçi şiir anlayışı Nazım Hikmet başta olmak üzere, Rıfat Ilgaz, Cahit Irgat, Suat Taşer, Ömer Faruk Toprak, Attila İlhan, Ahmet Arif Damar,Can Yücel, Hasan Hüseyin Korkmazgil, Kemal Özer, Gülten Akın, Ataol Behramoğlu gibi birçok şair tarafından takip edilmiştir.

FÜTÜRİZM

İtalya'da ortaya çıkan bu akımın öncüsü F. T. Marinetti'dir (Marinette). Fütürizm (Gelecekçilik), modern yaşantının verdiği heyecanlardan doğan bir edebiyat akımıdır. Geçmişteki estetik değerleri ve gelenekleri tümüyle reddeden, dünyanın geleceğinin modernlik olduğunu iddia eden fütüristler sanatta sürekliliği, değişkenliği, hareketliliği savunmuşlardır. "Kelimelere özgürlük" düşüncesiyle hareket eden bu sanatçılar, geleneksel şiir anlayışını terk ederek ölçüsüz ve kafiyesiz şiirler yazarlar. Rus edebiyatında, Mayakovski bu akımın güçlü temsilcisidir. Türk edebiyatında ise Nazım Hikmet'in
Mayakovski'den etkilenerek yazdığı şiirlerinde fütürist ögeler yer alır.